De uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen wordt vaak verklaard met campagnestrategieën, partijprogramma’s, media-optredens en opiniepeilingen. Natuurlijk spelen die een rol. Maar wie goed kijkt, ziet dat er onder die zichtbare laag iets anders aan het werk is: persoonlijke impact.
Want waarom worden sommige politici gezien, gehoord en gevoeld en anderen slechts gezien en gehoord, maar níét gevoeld?
Persoonlijke impact heeft weinig te maken met volume, retoriek of perfecte zinnen. Het gaat over energie: wat je uitstraalt, bewust én onbewust. Het gaat over innerlijke houding, overtuigingen, zelfbeeld en de mate waarin iemand congruent is met zichzelf.
Of anders gezegd:
Je persoonlijke impact wordt bepaald door wie je bent, niet door wie je probeert te spelen.
Laten we kijken naar de vier sleutelpersonen van deze verkiezingen en hoe hun persoonlijke energie het verschil maakte.
1. Geert Wilders: Van magnetische oppositiekracht naar leeglopende motor
Geert Wilders behaalde twee jaar geleden een grote overwinning als uitgesproken oppositieleider. Zijn energie was toen vooral gericht op confrontatie en duiding: duidelijk zeggen waar hij tegen was, en daarin kracht tonen. Die houding werkte mobiliserend en gaf veel kiezers het gevoel dat er iets te kiezen viel. Hij trok aan omdat zijn energie daadkracht en verzet belichaamde.
Maar iets verschoof.
De scherpe kern die hem eerder herkenbaar maakte, leek minder aanwezig, en daarmee veranderde de manier waarop kiezers hem voelden en vertrouwden.
De politieke boodschap bleef grotendeels hetzelfde, maar de energie erachter werd anders ervaren en die verschuiving lijkt een rol te hebben gespeeld in het teruglopende resultaat. Kiezers voelden dat het vuur, juist zo kenmerkend voor Wilders optreden, aan kracht verloor.
Omslagpunt: Wilders bleef dezelfde woorden zeggen, maar de innerlijke lading was anders. Hij miste overtuigingskracht.
En mensen stemmen niet op woorden. Ze stemmen op energie.
2. Rob Jetten: Naar zichtbaarheid door stabiliteit en helderheid
Bij Rob Jetten was sprake van een geleidelijke ontwikkeling in persoonlijke uitstraling door de jaren heen. Waar hij eerder soms wat zoekend of terughoudend overkwam, straalde hij in deze campagne meer rust en stabiliteit uit. Zijn communicatiestijl bleef inhoudelijk en helder, maar zijn non-verbale presentatie oogde zelfverzekerder.
Niet dominant.
Maar ook niet klein.
Dat is persoonlijke impact in zijn zuiverste vorm.
Hij gebruikte geen toneel. Hij was er gewoon.
Zijn energie zei:
“Ik weet wie ik ben. Ik hoef niets te bewijzen. Ik wil verbinden.”
Dat geeft rust. En rust trekt aan.
Niemand had een hekel aan hem, omdat zijn energie niet polariseerde. Hij had geen masker, geen kunstmatige pose.
Hij was authentiek. En authenticiteit is onweerstaanbaar.
3. Frans Timmermans: De subtiele afstand van ‘ik weet het beter’
Frans Timmermans kennen wij als intelligent, ervaren, retorisch sterk en zeker niet onsympathiek. Toch miste hij impact.
Waarom?
Zijn energie vertelde een ander verhaal dan zijn woorden.
Er zat in zijn houding een lichte verbetenheid, een sfeer van “ik begrijp hoe het zit, volg mij nou maar.”
Niet bewust, niet arrogant, maar het voelde toch als een subtiele vorm van afstand.
In persoonlijke impact gaat het niet om aardig zijn of om geen fouten maken.
Het gaat om:
- openheid
- menselijkheid
- nabijheid
Timmermans straalde zorg en overtuiging uit, maar niet nabijheid. De kiezer kon hem respecteren, maar niet echt aanraken, niet meelopen.
En waar Jetten uitnodigde, duwde Timmermans, onbedoeld, de kiezer een beetje weg.
4. Dilan Yeşilgöz: De bliksemtransformatie van aanwezigheid
Wat Yeşilgöz deed in de laatste weken van de campagne is misschien wel het meest opmerkelijk.
Het leek of ze eerder wilde worden gezien als representatieve politica: verzorgd, het haar los, in lange vrouwelijk lokken en gekleed in kleuren en een stijl die bij haar en haar wens hoorden om als belangrijke leider te worden geaccepteerd, haar makeup subtiel maar zichtbaar aanwezig. Haar persence fel, controlerend en soms gespannen.
Maar toen kwam er ineens een innerlijke ontspanning. De lange haren werden in een paardenstaart bedwongen en de make-up werd onzichtbaar. Haar kleding, hoewel nog steeds stijlvol, niet opvallend. Je zag een vrouw die overwicht of overwinning niet meer wilde claimen op grond van vrouwelijke kracht of haar imago van vechter.
Alsof ze alle uiterlijke factoren had uitgeschakeld, de mouwen had opgestroopt en van presteren naar zijn was gegaan.
Ze stond warm, glimlachend, eerlijk, benaderbaar en toch vol leiderschap.
Ze was niet meer alleen minister, woordvoerder, verdediger.
Ze werd Dilan: menselijk, stevig, open.
Dat was geen mediatraining. Dat was innerlijk werk.
En dat voelt men.
Het veranderde de uitstraling van de VVD, meer menselijk, minder afstandelijk. En dat binnen weken.
Dat is het effect van iemand die zijn persoonlijke energie herschikt.
5. Henri Bontenbal: Snelle opbouw en een breekmoment
Bontenbal kreeg in het begin van de campagne veel waardering. Zijn oprechte, rustige en inhoudelijke aanwezigheid sloot goed aan bij kiezers die behoefte hadden aan nuance en persoonlijke integriteit. Zijn energie was dichtbij, menselijk en deskundig, een combinatie die vertrouwen wekte.
Het momentum kantelde op het moment dat hij zich uitsprak over hoe scholen bepaalde maatschappelijke onderwerpen zouden moeten behandelen. Het standpunt zelf riep discussie op, maar vooral de manier waarop het naar buiten kwam, werd als minder zorgvuldig ervaren. Hierdoor veranderde het beeld tijdelijk van verbindend naar corrigerend. Dat veroorzaakte een kleine verschuiving in de waargenomen energie: van open dialoog naar sturing. Die nuance maakte verschil.
Conclusie: Verkiezingen worden niet gewonnen met slogans – maar met energie
Mensen stemmen niet op programma’s. Niet op tweets. Niet op debatten.
Ze stemmen op hun gevoel.
- vertrouwen
- warmte
- geloofwaardigheid
- richting
- rust
- energie
Of het ontbreken daarvan.
Persoonlijke impact is geen truc.
Het is de uitkomst van:
- innerlijke helderheid
- zelfaanvaarding
- congruentie tussen binnen en buiten
Als die drie in één lijn samenkomen, ontstaat aantrekkingskracht.
En die kracht beslist verkiezingen.
En nu jij.
Als jij in jouw werk, relaties of leiderschap impact wilt maken, vraag jezelf dan niet af:
“Hoe moet ik overkomen?”
Maar:
“Welke energie stuur ik uit en klopt die met wie ik werkelijk ben?”
Daar begint verandering.
Daar begint persoonlijke impact.
Daar begint invloed.
Van binnen naar buiten.
